درحال‌حاضر روش فلوتاسیون (Flotation) یا همان شناورسازی کاربرد وسیعی در سطح جهان دارد و یکی از مهم‌ترین تکنیک‌های کانه‌آرایی انتخابی مواد معدنی است. این روش در سال 1906 پایه گذاری شد و برای نخستین بار به طور صنعتی در استرالیا و آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. این روش در ابتدا برای پرعیار سازی کانه های سولفوره مس، سرب و روی مورد استفاده قرار گرفت و سپس در آرایش کانه های اکسیده و غیر فلزی نیز گسترش یافت. لازم به تذکر است که هرچند کاربرد عمده فلوتاسیون در آرایش مواد معدنی می باشد ولی در سایر صنایع نیز از قبیل تصفیه پساب های صنعتی، صنایع کاغذسازی به منظور بازیابی کاغذهای مستعمل و غیره نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
در روش فلوتاسیون ابتدا کانی را طی مراحل خردایش و سایش به میزان مشخصی آسیا کرده و پالپ بدست آمده را در مخازن آماده سازی یا همان کاندیشنرها با مواد شیمیایی آماده سازی میشوند. در این مرحله کانی مورد نظر ما آب گریز می شود و آمادگی این را دارد از محیط آبی فرار کند. پس از این مرحله پالپ آماده سازی شده وارد دستگاه هایی به نام سلول فلوتاسیون می شود. در این دستگاه ها همزمان با مخلوط کردن پالپ حباب هایی در پالپ ایجاد می شود و شرایط را فراهم می کند که کانی آب گریز شده به حباب های هوا چسبیده و همراه حباب ها به صورت کف به سطح پالپ بیاید. با جمع آوری این کف ها و تکرار این مرحله، کانی مورد نظر طی این مراحل پر عیار شده و محصول آن که کنسانتره نامیده می شود، پس از آبگیری وارد فرآیندهای دیگر شده و در نهایت فلز مورد نظر استخراج می گردد. این روش فلوتاسیون را فلوتاسیون مستقیم می نامند. زیرا کانی مورد نظر در کف قرار دارد و پالپ باطله محسوب می شود. در صورتی که کانی مورد نظر در پالپ قرار گیرد و کف باطله محسوب شود به این روش، فلوتاسیون معکوس می گویند. در شکل زیر یک مدار ساده کارخانه فلوتاسیون نشان داده شده است.
شایان ذکر است مواد شیمیایی به کار گرفته شده در فلوتاسیون شامل کلکتورها، کف‌سازها، تنظیم‌کننده‌ها، فعال‌کننده‌ها و بازداشت‌کننده‌ها هستند که در مقاله مواد شیمیایی در فلوتاسیون به معرفی این مواد پرداخته ایم.
نویسنده: حمید عزیزان
بدون دیدگاه