برای اینکه یک سلول فلوتاسیون با بهره وری بالا کار کند و فرآیند جداسازی را به خوبی انجام دهد باید شرایط زیر را داشته باشد.

  1. تمام ذرات را معلق نگه دارد. این امر می طلبد که سرعت های صعود پالپ از سرعت ته نشینی تمام ذرات موجود (شامل بزرگترین یا سنگین ترین) بیشتر باشد.
  2. تمام ذراتی که وارد دستگاه می شوند، احتمال یا شانس شناور شدن را داشته باشند. گذرگاه های فرعی یا مسیرهای کوتاه (مدار کوتاه) در درون دستگاه فلوتاسیون باید به حداقل برسد. همین طور فضای مرده و بدون استفاده که موجب کاهش حجم موثر دستگاه می شود، مطلوب نمی باشد.
  3. حباب های ریز هوا را در تمام پالپ پخش نماید. گفتنی است وسعت هوادهی لازم به سیستم کانی خاص و جرمی که باید شناور شود بستگی دارد.
  4. برخورد حباب و ذره را بهبود بخشد به طوری که ذرات آبران به حباب ها بچسبند و با صعود در کف ظاهر شوند. این عمل با همزدن شدید، جریان مخالف یا جداسازی توسط هوای حل شده عملی می شود.
  5. منطقه ای آرام در پالپ نزدیک کف ایجاد کند تا انتقال پالپ به بخش حاوی کف کاهش یابد و از تلاطم محیط جلوگیری شود.
  6. عمق مناسبی برای لایه کف ایجاد کند تا زهکشی ذرات باطله به درون پالپ راحت شود.
  7. زمان ماند مناسب ایجاد کند تا به بازیابی مطلوب جزء با ارزش کمک کند. شایان ذکر است زمان ماند تحت تاثیر خصوصیات هیدرودینامیکی ماشین می باشد و تابعی از حجم و نرخ خوراک دهی است.

منبع: ماشین های فلوتاسیون تالیف آقایان اولیازاده، نوع پرست، عبداللهی

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *